Skip to content Skip to footer

6 Şubat Depremleri'nin üzerinden...

Days
:
Hours
:
Minutes
:
Seconds

... geçti ama unutmadım, #herseyihatirliyorum

butona tıklayarak sizler de anı paylaşımında bulunabilir,
Her Şeyi Hatırlıyorum Anıt Hatıra Sayfasına katkıda bulunabilirsiniz.

 

Afet sahasında edinmiş olduğunuz deneyimleri düşündüğünüzde insanların en çok hangi deneyiminizi duymasını/bilmesini istersiniz?

Yanıtlar:

-Bizlerin, yani UMKE personellerinin iyi tanıtılmasını; depremde ve enkazda ne iş yaptığımızın bilinmesini isterdim. 

-İnsanların hayatına dokunabilmek için gece gündüz, aralıksız, dinlenmeden çalıştığımızı.

-Bölgeye ilk gittiğimizde iletişim tamamen kopuktu. Zorda olsa 112’ye ulaşıp bir adrese yöneldik. Ama ulaşma şansımız yoktu, sokaklar tamamen kapalıydı. Önümüzü kesen insanlara yardım ettik. Hastaneye doğru hareket edecekken 4-5 aylık bir bebek getirdiler. Çok şükür iyiydi, ama bizi etkilemişti. Yine de kendimizi toparlayıp onu hızlıca hastaneye ulaştırabildik. Demek istediğim; ne olursa olsun soğukkanlı olup elimizden geleni yapmalı ve acımızı geri döndüğümüzde yaşamalıyız. 

-Bir kişinin tedavisi devam ederken; hem kendisi hem yakınları için giyecek, yiyecek, aklınıza gelebilecek her türlü yardım için koşturmuştuk. Onun duyduğu minneti unutamam.

 

Eğer bir şansınız olsaydı neyi değiştirmek isterdiniz?

Yanıtlar:

-Geç kalınmışlığı, eksiklikleri değiştirmek isterdim. Her enkaz başında arama-kurtarma ekipleri görmek isterdim. Elimde olsa depremi yok etmek isterdim, sağlam yapılar olsun isterdim.

-Koordinasyon eksikliğini

-Afete hazırlık aşamasının baştan aşağı değişmesini isterdim.

-Rant üstüne yapılmış binaları 

-Afetzedelerin sosyal şartlarını

-Değiştirmek istediğim çok şey var ama en başında keşke tüm bunlar için hazırlıklı olunsaydı.

 

Bölgeye gittiğiniz anı düşünün. O ilk andan itibaren neler yaşadınız? Nelere şahit oldunuz? Hiç unutamayacağınız anınız hangisi? Hepimizin gözünde canlandırabileceği gibi anlatır mısınız? Nasıl gittiniz, kiminle gittiniz. Korktuğunuz, üzüldüğünüz ama sizi mutlu eden anınız varsa paylaşır mısınız?

Yanıtlar:

-Ailesini kaybetmiş bir doktorun, yaşadığı acılara rağmen olabildiğince ayakta kalma ve hizmet verme gayretinden çok etkilendim.

-Kaosun ortasında koşuşturan insanlar, can pazarına dönmüş bir memleket. Elektriksiz, susuz, tuvaletsiz, banyosuz insanlar. Hem afetzedeler için hem de çalışanlar için zor bir ortam. Afetin ilk saatleri personelin başı boş kalması, eksik koordinasyon, gıda, kişisel hijyen eksikliği olması, personelin de afetzede gibi bir deneyim yaşamasına sebep oldu.

 

Afet Psikolojisi Platformu Hakkında

Afet psikolojisi platformu olarak arama kurtarmacılar, ilk müdahaleciler, acil tıpçılar, psikososyal ekipler gibi uzmanlara ek olarak küçük büyük herkese ulaşabilme ve bilgilendirme amacıyla yola çıktık. Herkesin anlayabileceği şekilde ve alandaki yanlış bilgilere karşı doğru bilgileri sunarak hazır bulunuşluğumuzu arttırmayı hedefliyoruz. Bu amaca yönelik eğitimler, söyleşiler ve açık derslerle deneyimlerimizi ve bildiklerimizi yaygınlaştıracağız. Afete hazırlıklı olmak yalnızca afetten sonraki günleri değil, öncesini de kapsar. Bu farkındalığı kazanıp, kazandırarak daha büyük kitlelerle yarınlara hazır olmayı amaçlıyoruz. Tam da bu noktada bireylerin başkalarına destek olma amacı taşırken kendi yaralanabilirliklerini fark ettirip ileride kendisini ve çevresini riskler açısından değerlendirmesi ve harekete geçmesi oldukça kıymetli olacaktır. Özellikle İstanbul depremi gerçeğini bir kez daha hatırlayıp bu noktada geleceğe yönelik hazırlıklı olabilmeyi hedefliyoruz.

Şu zamana kadar yaptığımız çalışmalarda kendisi de afetten etkilenmiş olan uzmanlarımıza da destek olmayı amaçlayan yerel uzman buluşmalarını bu alandaki gönüllü hocalarımızla düzenledik ve düzenlemeye de devam edeceğiz. Bu süreçte uzmanlarımızı da destekleyerek sahadaki sürdürülebilirliği sağlamak ve bunu yaparken de desteklerinizle daha büyük kitlelere dokunabilmeyi hedefliyoruz.

Subscribe for the updates!

[mc4wp_form id="461" element_id="style-11"]